-
1 bomba burząca
• demolition bomb• high-explosive bomb -
2 burzyć
(-ę, -ysz); vt(dom, mur) perf; z- lub wy- to demolish, to knock down; ( spokój) perf; z- to destroy; (włosy, wodę) perf; wz- to ruffle* * *ipf.1. (= niszczyć) demolish, destroy; ( budynek) tear down; ( plany) upset; ( spokój) shatter; burzyć stare magazyny demolish an old warehouse; bomba burząca wojsk. blockbuster.2. (= wichrzyć) stir up; ( włosy) ruffle; cała ta sprawa burzy we mnie krew the whole business gets my blood boiling.ipf.1. (= falować) surge, churn, billow; morze się burzy the sea is churning.2. (= denerwować się) seethe (with anger); burzyć się na myśl o czymś seethe with anger at the thought of sth.3. (= buntować się) rebel, revolt.4. (= fermentować) ferment; wino się burzy wine ferments.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > burzyć
-
3 burz|yć
impf Ⅰ vt 1. (powodować rozpadanie się) to demolish- bomba burząca demolition bomb ⇒ zburzyć2. przen. to shatter [szczęście, spokój] ⇒ zburzyć 3. (poruszać) to churn (up), to agitate [wodę]; to ruffle [włosy] Ⅱ burzyć się 1. (gwałtownie się poruszać) [woda] to be churned up; [włosy] to be ruffled; [fermentujące wino] to effervesce 2. (buntować się) to revolt, to rebel 3. (złościć się) to seethe- burzył się ze złości he was seething with angerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > burz|yć
См. также в других словарях:
bomba — ż IV, CMs. bombabie; lm D. bomb 1. «pocisk z mechanizmem zapłonowym napełniony materiałem wybuchowym lub ładunkiem specjalnym» Bomba głębinowa. Bomba lotnicza. Bomba atomowa, termojądrowa. Bomba wodorowa. Bomba bakteriologiczna. Bomba burząca,… … Słownik języka polskiego
bomba — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bombabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} środek rażący, zawierający mechanizm zapłonowy i materiał wybuchowy o różnorakim działaniu, osłonięte zazwyczaj korpusem rozrywającym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego